Kerygmat "0"

Klasyczny kerygmat zaczyna się od punktu "1", czyli niemalże już sakramentalnego "Bóg Ciebie kocha".
Czy tak należy dzisiaj głosić?
Może niektórym osobom tak, ale na pewno nie wszystkim.

A dlaczego?
Żyjemy w zsekularyzowanym społeczeństwie, w którym duchowość niemalże całkowicie została usunięta z codziennego życia.
Jak zatem można mówić komuś o Bogu, kto neguje lub co najmniej ignoruje wymiar duchowy egzystencji człowieka?

Często słyszę takie świadectwa.
Nawróciłem się, bo zobaczyłem jak Bóg uzdrowił mojego kolegę lub mnie samego z nieuleczalnej choroby.
Czy jednak taki nawrócony człowiek ma jakąś duchową relację z Bogiem?
Czy przez to uwierzył w istnienie świata duchowego?
Mam duże wątpliwości.
On jedynie uważa Boga za jednego z lekarzy, być może bardziej wykwalifikowanego, niż inni.

Zatem zanim zaczniemy ludziom mówić o Bogu, zapoznajmy ich najpierw ze światem duchowym.
Łatwo powiedzieć, ale trudniej wykonać.
Jak wszyscy wiedzą bramą do świata duchowego jest modlitwa, ale jak zachęcić człowieka, który się nie modli lub jedynie odmawia rytualny "paciorek", żeby zaczął to robić.
Z pewnością nie zrobi tego jeśli mu powiemy, że modlitwa to to czy tamto... . Dlaczego by miał wierzyć naszym słowom?

Kluczem do otwarcia tego zamku jest doświadczenie emocjonalno-duchowe.
Jeśli sam jesteś człowiekiem modlitwy i ducha i zaczniesz się modlić nad lub z ewangelizowanym to twoje doświadczenie, prędzej czy później stanie się jego doświadczeniem.

Czym, wobec tego, jest kerygmat "0"?
To nic innego jak głoszenie zsekularyzowanemu społeczeństwu istnienia świata duchowego.